Als alleen een voornaam volstaat om te weten over wie het gaat? Dan ben je een grote meneer.  Over enkele weken wordt Roland 78 jaar. Dat zou je misschien op het eerste zicht kunnen vermoeden, maar dan heeft hij nog geen voet op het podium gezet. De korrel op zijn stembanden is niet minder grof geworden, integendeel, maar niemand in ons Belgenland kan teren op zoveel muzikale bagage en ervaring. Dat komt omdat Roland écht geleefd heeft en altijd zijn dromen is blijven achterna gaan. Een nooit eindigende zoektocht naar wat belangrijk en goed was in de folk en de blues.

Vriendschappen met Arno, Wannes, Tim Hardin en Rory Gallagher zijn bekend. Maar ook met jongere muzikanten als Steven de Bruijn, Mauro Pawlowski, Helmut Lotti , Pieter-Jan De Smet en Frederik Sioen waren er fijne samenwerkingen. We vermelden dan nog niet eens zijn meer exotische uitstapje naar Azië, waar hij meer dan een vaste voet tussen de deur had. 

Er zijn niet al te veel muzikanten die, bij leven, de eretitel “Instituut” mogen dragen. Roland mag dat. Dat blijkt uit een immense productie van platen, maar vooral uit de wil van zowat elke jonge Belgische muzikant om met hem op het podium te mogen staan. Met enige zin voor overdrijving: Roland is onze versie van Ry Cooder, Captain Beefheart en Tom Waits, verenigd in één persoon. Genieten op Blues Peer 2022!