Blues Peer draagt mister Ian Siegal in het hart. En dat gevoel is wederzijds. Het lot van zowat iedereen, die hier ooit het podium betrad? Maar Ian Siegal is niet de eerste de beste. Een concert van deze rasmuzikant is altijd een belevenis en in de kwarteeuw dat hij van zijn muziek leeft, is hij werkelijk zowat overal geweest, vaak meer dan eens. Ian wordt immers steevast teruggevraagd vanwege zijn geweldige gitaarspel, zijn schuurpapieren stem, zijn grappige verhalen en vooral zijn songs. Ofwel schrijft hij die zelf, ofwel leent hij ze van iemand, omdat ze hun deugdelijkheid al lang bewezen hebben.

Deze Engelse gitarist en zanger viert dezer dagen zijn zilveren jubileum als rondreizend muzikant. Dat hij van veel markten thuis is, bewees hij onder andere door meer dan twee jaar lang te toeren met het Franse Orchestre National de Jazz en een programma rond de songs van Billie Holiday. 

Vandaag presenteert hij zijn “B.L.U.E.S.”-project, waarin hij zich omringt met enkele van zijn geliefkoosde Nederlandse muzikanten. Dusty Ciggaar, Darryl Ciggaar, Mischa Den Haring, Chris Rannenberg en Big Pete kennen deze heilige Peerse grond ook al heel goed en samen brengen ze hun kijk op de nalatenschap van Ian’s muzikale helden. “Fijnproeven” is het eerste woord dat dan bij ons opkomt. Long live the blues!

Als er al één artiest is, die de voorbije tien jaar zijn stempel op de blueswereld gedrukt heeft, dan is het wel Ian Siegal, de man met de heerlijk krakende stem en de zompige gitaar. Als we de tel goed hebben bijgehouden, staat hij voor de vijfde keer op onze affiche en dat is volgens ons volkomen terecht. Elke keer dat hij hier eerder was, speelde hij sets, die menige bezoeker zich voor heel lang bleef en blijft herinneren. Deze keer komt hij zonder vriendjes uit de Mississippi Delta, maar gewoon met zijn eigen band. Ian beviel het voorbije jaar van niet minder dan drie prachtige platen en we zouden het lang niet erg vinden, als zijn set een flink deel van die 'Live In Amsterdam' zou bevatten. Het is een beetje een natte droom om met eigen ogen te kunnen zien hoe Ian en begenadigd gitarist Dusty Ciggaar Tom Russel's 'Gallo del Cielo' nieuw leven inblazen. Maar zelfs als dat nummer niet de setlist haalt, weten we al bij voorbaat dat de eerste avond in stijl afgesloten zal worden en dat velen onder ons naar auto of camping zullen struinen onder het neuriën van 'Buelah Land'. We kunnen ons niet veel betere manieren inbeelden om de allicht veel te korte nacht in te gaan....